!…سه نقطه های دل لیمو...!

یا وارد راه اول میشی و 20 سال دیگه اگه زنده باشی به هدف زندگیت میرسی:) 

یا وارد راه دوم میشی و راهی که قرار بوده 20 ساله طی شه رو 6 ساله طی میکنی:) 

واقعا برام مهم نیست از کدوم راه برم...چون این مهمه که دارم میرم به سمتش و میرسم بالاخره^__^ بدون شک! 

امروز تعدادمون از نصف هم کمتر بود!!! خیلیها تو کنکور فقط سیاهی لشکرن انگار 

از قله های سفید بی جان

از دور دستهای بی کران

از تابش بلورهای یخ

آمده ام ....

تا بجویم ماجرای زیستن و نیستن را

آمده ام به مهمانی تو

تا که به پایان برسم

آمده ام که مرا گرم کنی ، آب کنی ،پیر کنی....

تا بروم سوی همان چیز که درد دلم است

که هرزگاهی سرک میکشد و میگذرد

آمده ام که تو باشی و بشی

آتش جان سوز تنم

و مرا گرم کنی ، آب کنی ،پیر کنی....

تا بروم سوی زوال

یا به معنای دگر رو به بقا

آمده ام که تو باشی و بشی...

ساز دلم...

بنوازی و برقصم

وآواز بخوانی و بشم محو در آن حس قشنگت

و مرا گرم کنی ، آب کنی ،پیر کنی....

تا بروم...

بروم تا سفر قطره ی آبی زتنم

که مجال است مرا

تا بروم سوی همان چیز که درد دلم است

بروم تا که به پایان برسم

مثل ققنوس که خاکستر عشقش

شد آغاز دگر...

منبع

+اهنگ جدید "پا به پای تو" رو میتونید به عنوان عیدی تقدیم کنید به یارهمرای زندگیتون,فارغ از هر جنسیتی!

عاشق تحریرها و ملودی اهنگم!

+من فکر میکردم تحویل سال فردا باشه! و وقتی دیشب فهمیدم امروزه حس کردم یک روزمو ازم دزدیدن:/

+سال 1396 مبارک...منم از دعای خیرتون بی بهره نگذارید...

هروقت میرفت بیرون و میومد با ذوق میگفت وای لیمو تو چقدر شبیه نقاشی های گرلی امی:)) من کلی از این نقاشیها قبلا توی گوشیم داشتم ولی به اسمشون توجه نکرده بودم.واسه همین حرفی واسه گفتن نداشتم:) هی اون میرفت بیرون من مدل موهامو عوض میکردم برمیگشت با ذوق اولیه میگفت:))

الان رفتم دیدم.محدثه کجاست بهش بگم من و اینا شبیه همدیگه نیستیم؟:)) اون خیلی مصمم بود ولی من خودم شباهتی نمیبینم! واقعا نمیبینم!!!

اگه هم برم به مامان نشون بدم که کلی میخنده میگه اینا خوشگلنا:)) منم نشون نمیدم چه کاریه:|

ولی خب کلا الان حس باحالی دارم که عکسم سمت چپ وبلاگمه ^__^  :)))

+داداشم واسه هدیه ولنتاین (یا به بیان ملی سپندارمذگان):)) میخواست منو ببره کنسرت.دو سانس دیشب و امشب. ولی خب چون تازه از کمپ برگشتم و دارم درس میخونم گفتم نمیتونم بیام اونم قرار شد با پسرعموهای دوقلومون بره.ولی متاسفانه دیشب توی سانس اول حنجره خواننده عزیزمون مشکل پیدا میکنه و میبرنش بیمارستان.:( ناراحت شدم واسش.خیلی سخته خواننده باشی حنجره ات مشکل پیدا کنه:/ امیدوارم زودتر خوب شه.اخی پسرعموهام اولین بارشون بود میخواستن برن کنسرتش:|

+خواهرم هم دیروز عموم اومد دنبالش رفت خونشون. منم خونه دارم درس میخونم:) حالا اگه درس هم نداشتم باز خونه بودم:// چون توی فامیل تنهای تنهام :(

+امشب دعوت شدم عروسی خواهر دوستم ولی نمیتونم برم:/

دوست داشتم برم 

+دیروز سارا دعوتم کرد خونشون ولی وضعیت درسا و وقتم طوری نیست که بتونم برم بیرون.واسه همین گفتم من نمیتونم بیام.خب تو بیا!! اونم گرفت:)) تا ساعات اتی میاد:) منم دیگه گفتم خب بیا با هم درس میخونیم بهتر هم هست.اونم قبول کرد.همینجا به خودم قول میدم تا اخر شب فقط بخونیم! بعد اگه خوابمون نمیومد پیش پیش به خودمون عیدی بدیم:) "ابد و یک روز" رو ببینیم:)

همین دیگه:) من برم که کتابام منتظرمن.. :) 

من برگشتم:))

خیلیییی خوب بود:) هم خوش گذشت هم از لحاظ علمی خوب بود.غذاهاشون هم خوشمزه بود:)) فقط بخش ژتونش بد بود که هی یادم میرفت با خودم ببرم کلاس و مجبور بودم برگردم خوابگاه و چندین پله رو برم بالا:))

الان اگه من بگم دیشب تا ساعت دو نیمه شب کلاس بودم عجیب نیست؟:)) شبهای قبلش هم تا ساعتهای یک,دوازده,و کمترینش یازده کلاس بودم:)) خیلی تجربه جالبی بود 

استادها فوق العاده بودن.دکتر داشتیم:) خواننده داشتیم:) مخترع داشتیم:) شاعر داشتیم:) نویسنده و مولف کتابهای مختلف از جمله کنکوری داشتیم:) ...

یه شب هم بردنمون حرم که خیلیییی عالی بود.

تااازه اتیش بازی چهارشنبه سوری هم داشتیم:)) استاد ریاضی یه اقای 75 ساله ی فووووق العاده جوان بودن:) هرچی در و تخته بودو جمع کرد اتیش زد.ترقه و فشفشه هم خرید واسمون:)) تازه به من و مرضیه(دوست جدیدم) هم کمک کرد از خوابگاه بریم بیرون کرانچی بخریم:))) 

من الان دارم همش از حواشی مینویسم ولی خب اینا خیلی کوچیک بودن.از 8صبح کلاسها شروع میشدن و تا نیمه شب ادامه داشتن:) اتیش بازی دوساعت طول کشید همش:/ 

بین همه دانش اموزها یه دختری بود واااقعااا نابغه بود به لطف تلاشهاش.من اولاش با دیدنش خیلی انرژی و انگیزه میگرفتم.دو روز اخریه اعصابمو خورد میکرد:)) کاری به اون نداشتم اصلا,فقط هی استرس میگرفتم با دیدنش:)) از دوران راهنماییش داشته واسه کنکور اماده میشده دیگه مشخصه:) امیوارم موفق شه.

کلللی دانش اموز از شهرستانها اومده بودن.حتی از یه استان دیگه هم اومده بودن

هیچکدوم از کتابهایی که باخودم بردم به دردم نخوردن:/ فقط روز اول یک ساعت درس خوندم باهاشون:)

من فکر میکردم هر دانش اموزی که اونجاست بورس باشه دیگه اما اکثرا ازاد اومده بودن:) 

یه روز هم تا مرز گریه رفتم :// :)) رفتم پیش مشاور باهاش صحبت کنم.درصدهامو که پرسید و یه سری چیزهای دیگه.و من از وضع وخیم یکی از درسها گفتم.ولی گفت حتما با این وضع میتونی موفق شی و امیدوار باش .منم تحت تاثیر اتفاقات کلاسها و حرفهای دیگه مشاور و...  یهو یه حس خیلی عجیب اومد سراغم.خیلیی عجیب.یه لحظه باورم نمیشد اییینقدر واسم مهم باشه. همون لحظه هم مامانم تماس گرفت داشتم واسش تعریف میکردم اشک تو چشمام حلقه زدهاا:))) ولی همونجا موندن:))

من نگران مامانم هستم.خیلی به من وابسته ست.یک لحظه منو رها نکرد.هی پیام میداد کی میای خونه من همش دارم اشتباهی غذای تورو هم اماده میکنم بعد یادم میاد نیستی:( 

عاشقشم اصن:) 

یه بار هم داشتیم با مرضیه میرفتیم بیرون و همزمان با مامانم صحبت میکردم که با سر رفتم توی دیوار:))) گفتم دلم تنگ شده واسه مامانم.مرضیه گفت منم دلم واسه مامانت تنگ شد از بس پیام داد:))) 

خیلییییییی مهمه که با چه مدل ادمهایی هم خوابگاهی باشی واقعا.خیلی مهمه 

امیدوارم خدا همیشه ادمهای خوب رو سر راهم بذاره:)

خاطرات این هفته توی اتاق 259 جا موند:] 

دیگه چی مونده بگم؟!یادم نیست:)اگه چیز جالبی بود واسه ثبت خاطرات توی پستهای بعد مینویسم..

میخواستم چندتا عکس بذارم اینحا اما حجمشون کم بود نشد  :(

جشن فارغ التحصیلی هم گذاشتن بعد از عید:)کلی خوشحال شدم 

مثل اینکه داریم به عید نزدیک میشیم:)ولی من امسال اصصصلا یک درصد هم حسش نکردم.فقط میدونم تمام روزهام با کتابهام خواهند گذشت:) 

+دوستایی که رمز پست قبل رو خواسته بودید بگم که اون پست خالیه و فقط مکانی واسه صحبت شخصی دوتا از دوستهای عزیزم هست 

^_^