!…سه نقطه های دل لیمو...!

ترسم چو بازگردی از دست رفته باشم...

خودمو میگم.

درگیرش نیستم اما با نگاهی گذرا و سریع به اوضاع حاکم , جمله ای که توی ذهنم مرور میشه هر لحظه ：

تاریخ تکرار خواهد شد!

از خواب بیدار شدم , رفتم آشپزخونه یه چیزی بخورم دیدم داره ظرفهارو از کابینتها در میاره

سلام کردم , چقدر خوشرو و مهربون به نظر رسید 

ولی یه چیزی متناقض بود , آروم از مامانم پرسیدم میدونی چند سالشه؟گفت ۱۸ سال !!

دیگه نمیتونستم فضا رو تحمل کنم , خجالت میکشیدم. هم از خودم هم از اون

بعدا خودش بهم گفت که جای زخم های روی صورتش کار نامادریشه و اینکه با اون رابطه اش خوبه مثلا! خواهر کوچیکه اش رویا , روزی نیست که با چوب تنبیه نشه :-(

لبخند از صورتش محو نمیشد و من توی سادگیهاش پتانسیل زیادی واسه زیباتر به نطر رسیدن میدیدم , فقط با کمی توجه و رسیدگی

هیچوقت جواب این سوالمو نفهمیدم که چرا این همه تفاوت و فاصله؟چرا این همه اختلاف؟

چی میشه که یکی همه چیز داره یکی دیگه هیچ چیز نداره

تلخه

خیلی تلخه