خسته شدم از هرچی جنگیدن برای رابطه ها و دوستی هاست ، از هرچی جنگیدن برای همیشه پرفکت بودن توی درسهاست ، از تلاش برای بی عیب بودن و تهش هم طلبکار بودن بقیه.از دست و پا زدنهام برای تکامل و بر وفق مراد بودن زندگی
برای همین رها کردم
همه چیز رو.همه کس رو.
دیگه تلاش نمیکنم که آدم خوبه ی رابطه ها باشم.تلاش نمیکنم چیزی جز اون چه که واقعا هستم باشم
سرم تو لاک خودمه.یک تلاش و دقت معمول دارم برای همه چیزم.اوردوز نمیکنم
یه مدت تماشا کنم ببینم جایگاه کی کجاست تو زندگیم
میدونی؟هر از گاهی بزن زیر همه چیز ببین کدومش واقعیه.
شاید تو به یه حباب دل خوش کردی.شاید هم به یه کوه تکیه کردی و خبر نداری
اما بدون نمیتونی برای هیچ چیز حتی خودت در آینده چیزی رو تضمین بدی.امروز رو زندگی کن.فردا هرچی شد مطابق همون تصمیم بگیر و زندگی کن
خود واقعیت باش.همه چیزت رو با صداقت و بدون سیاست به هر کسی که باهاش در ارتباطی بگو.یا میپذیره و میمونه یا نمیپذیره و میره.نقاب نزن.چون تهش خودتی که آسیب اصلی رو میبینی
برای هیچ حال خوبی خودت رو گول نزن.چشمات رو باز کن و ببین واقعیت چیه.
قدر خودت رو ، باورت و وجودت رو بدون
اگه دوستها و خانواده خوبی داری ازشون لذت ببر.اگه نداری خودت برای خودت کافی ای.از سر تنهایی آدمها رو تو زندگیت راه نده.وقتی بپذیرشون که واقعا مناسب تو باشن
هر کسی هستی توی هر موقعیتی هستی بدون خیلی خیلی ارزشمندی :)
- سه شنبه ۶ آبان ۹۹
