یه مدته پشیمونم
از انتخاب دانشگاهم
همه چی خوبه ها ... دانشگاه و دانشکده و استادها ، همکلاسی هام که خیلی همراه و پایه ان و کم دیدم توی دانشگاه ها ، شهر ، فضا
خوبه
مشکلی نداره
ولی حسرت این که میتونستم شیراز راحتتر و خوشحالتر باشم یا به طور کلی کمتر سختی بکشم هم همراهمه ...
هر روز به این فکر میکنم که ترم بعد یا سال بعد مهمان شم شیراز یا انتقالی بگیرم
از این طرف دوستام ، حریمی که اینجا واسه خودم ساختم ، و معدلی که نمیدونم اگه از اینجا برم تهدیدی واسش هست یا نه مانعم میشن.
فقط میدونم اگه برمیگشتم عقب با اعتماد به نفس 100%ی جلو نمیومدم.
شاید هم حس گذراست.
فقط احساسیه که تجربه میکردم و میکنم و چون ادامه دار بود دلم خواست اینجا بنویسمش ...
این تعطیلات 10 روزه هم تصمیم گرفتم خونه نرم.همینجا تو خوابگام و قراره امشب از شیراز واسم یه عالمه وسیله بفرستن ..!
+کامنتهای قبلی رو به زودی جواب میدم .
- پنجشنبه ۲ آبان ۹۸
