فرق دوست و خانواده اینه که دوست رو خودت انتخاب میکنی
دوستهایی که خوبن باهات میمونن ، ماندگارن و بعد از چند سال میشن خانواده ی اکتسابیت ! اینا نعمتن واقعا... تعداد واقعی هاشون کمه.نادرن
داشتم آرشیو وبلاگم رو نگاه میکردم دیدم اولین هاش برمیگرده به تیر 95!
تازه این اگه اشتباه نکنم چهارمین وبلاگمه.
هر کدوم از اون سه تا قبلی رو کمِ کمش یک سال داشتم و بعد بنا به دلایلی یا پوکید یا خودم دیگه ننوشتم و مهاجرت کردم!
از اون طرف به تو و دوستهای دیگه ام که توی اون دوران پیدا کردم فکر میکنم
به اینکه گاهی اوقات حتی یادمون میره چندددد ساله با همیم بدون هیچ مشکلی ...
به این فکر میکنم که کنار بعضی از دوستهام بزرگ شدم.خندیدم و گریه کردم و مراحل مختلف زندگی رو گذروندم
گاهی همدیگه رو از یاد میبریم.نامهربون میشیم.قدرنشناس سالهای دوستیمون میشیم
اما با این حال باز هم دوستیم.دوستهای قدمت دار
(پست انتشار در آینده ست و نمیدونم وقتی قراره منتشر شه کجام و چه حسی دارم ! )
- دوشنبه ۱۳ خرداد ۹۸
