خیلی وقته دیگه دلم نمی خواد درمورد رویاهام با کسی صحبت کنم
قبلا آدمها رو میذاشتم جلوم و از رویاهام میگفتم و چشمهام برق میزد
این مال گذشته بود اما ...
وقتی فهمیدم ما آدمها دزد رویاهای همدیگه ایم , وقتی فهمیدم به جای اینکه بنزینی واسه جرقه ی انگیزه ی همدیگه باشیم , بنزین سوزوندن همدیگه ایم دیگه چراغم خاموش شد
حالا دیگه به خودم هم نمیگم چی میخوام! در لحظه زندگی میکنم و فقط راه رو نشونش میدم و میگم برو.با همین تلاشها آینده چشمک میزنه و از دور می درخشه :)
- دوشنبه ۵ شهریور ۹۷