!…سه نقطه های دل لیمو...!

مثلا یعنی چی ؟ میبریش تو خلاء به دنیا میاریش؟ نفهمیدم.. ببخشیدا

من دیوونه ی بچه ام :))

ب هر نحوی خواستی آدمی ب این دنیا اضافه کنی 

خود بی عقیدگی یک عقیده محسوب میشه

منظورت رو فهمیدم:) امان از جبر جغرافیایی...

منم در حال حاضر علاقه ای به داشتن فرزند ندارم. البته ممکنه در آینده نظرم تغییر کنه. درسته که جبر جغرافیایی هست اما من فکر میکنم اونقدر مسئله مهمی نیست. من دوست دارم در آینده به جای آوردن کسی به این دنیا، از فرزندایی که به دنیا آمدن ولی سرپرستی ندارند محافظت کنم .اتفاقا یکبار هم راجبش مطلب نوشتم ولی هنوز منتشرش نکردم. 

من از جغرافی متنفرم :|

ولی من دوست دارم سه تا بچه در آینده داشته باشم، نگار و بهار و اسم پسرم رو هم باباش انتخاب کنه :دی :دی 

آخ لیمو، جانا سخن از زبان ما می گویی:)))

لیمو یه روز میاد تو چهآر تا دوقلو میاری 

منم همینطورم... اما وقتایی که سعی میکنم مثل اونا فکر میکنم میبینم چه حسای قشنگیه :دی

سلام 

نمیدونم ...

بچه مگه تکیه گاه آدم میشه خخخخ فکر کنم من دیگه خیلی رمانتیک فکر کردم 😀

من عاااااشق بچه ام اونم نه یکی دوتا ; )

من یه زمانی عاشق بچه بودم. واقعا دوست داشتم یه روز نوبت خودم بشه و بچه داشته باشم. بچه های تو خیابون رو که می‌دیدم ذوقمرگ می‌شدم. حتی اگه زشت و دماغو بودن! اما الان اصلا اون روزا رو درک نمی‌کنم. نمی‌فهمم آدما با چه جراتی بچه‌دار میشن و چطور مطمئن هستن که ظلمی که به اون بچه می‌کنن، بیشتر از لطفی که بهش می‌کنن نیست؟ اونم تو این شرایط، تو این جغرافیا.

بنظرم جبر جغرافیایی همه جای دنیا هست ولی مدل ها‌ش فرق داره منم ازین جبری که واسه این بخش از جغرافیای جهان وجود داره متنفرم و هیچوقت هیچ بچه ای اینجا به دنیا نخواهم آورد البته احتمالا هرجای دیگه هم باشم بچه به فرزندی قبول کنم خیلی بنظرم کار بهتریه سعی در بهبود شرایط یک بچه ای که بوجود اومده تا بوجود آوردن یه بچه دیگه 

عزیزی

نه نه کاملاً قبول دارم انشاءالله که بشه یه موقعیت خوب رو فراهم کنیم بعد ؛)