!…سه نقطه های دل لیمو...!

+دلژین زودتر وبلاگ بساز آدرسشم بده لیمو بم میده

توصیه ی من به کنکوری هایی که تصمیم به پشت کنکور موندن میگیرین :) 

۱: اگر بار اولتون بوده کنکور میدادین ، و مطمئنین در صورت موندن درس میخونین ، میتونین شانس خودتون رو امتحان کنین :) اما تمامی احتمالات رو در نظر بگیرین... دیروز با یک بچه ی کنکوری مواجه شدم که سال اول ۷ هزار شده بود ، مونده بود ، خونده بود ، امسال ۴۰ هزار شده بود به دلیل بدحال شدن سر جلسه که نتونسته کنکور بده :) ... 

۲:به هیچ کس بعد از ۲ سال کنکور دادن توصیه به موندن نمیکنم :) 

چون نتایج چندان تفاوتی نخواهد کرد ... 

استثناء قطعا وجود داره...

اما همه ی ما استثناء نمیتونیم باشیم...

"واقع بینانه" تصمیم بگیرین 

قربون همگی بالام جان ها 

تف به دروغ تف تف

بدم میاد ازینا که فاز خدمت به خلق ورمیدارن

خب رک و راست بگو عشق اون روپوش سفید و اسم خانوم دکترم 

من خودم اون حس کمک کردن و دیدن این که مفید واقع شدم رو مسلما دوست دارم ولی به هیچ وجه نمیخوام صرفا به خلق خدمت کنم:|

چون فکر نمیکنن 

چیز زیادی به ذهنشون نمیرسه :) 

برای همین هم هست کلید میشن رو یک سری موارد محدود که براشون غیر قابل دسترسه و وقتی بهش دست پیدا نمیکنن تبدیل میشن به انسانهای خسته ی بی فکر ترِ افسرده ...

ولی اگر کمی ذهن باز تر باشه برای خودش مدام مسیر میسازه...

عین فرهادِ کوه کن ، هر جا رسید به بن بست غیر قابل نفوذ از یه راه و زاویه دیگه ای راهش رو میکنه و جلو میره...

باید بپذیریم سعادت و خوشبختی ما محدود نیست و میتونیم از هر شرایطی آرامش و خوشبختی بسازیم...

حتی از بدترین شرایط... 

بر فرض ما الان تو این سن و شرایط زیاد به عاقبت این تصمیما و پشت کنکور موندنامون واقف نیستیم، من میخوام بدونم اونایی که سالها با علاقه ایی که به نظر خودشون داشتن میرن یه رشته ای بعد دوباره بعد چند سال میبینن خیلی اشتباه کردن و دوباره میخوان کنکور بدن یا اصن شرایط دوباره کنکور دادنم ندارن،نمیدن. و با وضع بد اقتصادی شون باید تا اخر عمر سر کنن،پس چین؟؟؟اینا چین؟نگین خلاقیت ندارن وگرنه میتونستن.اقا جان وقتی کار نیست واست وقتی پارتی نداری بذارنت سر کار چیکار کنی؟؟؟؟وقتی کار نیست نیست.اگرم پیدا کنی بخور نمیره.نمیشه افرید که.ما به این امید بریم دنبال علاقه مون که میدونیم از هزاران فارغ التحصیلش به هیچ جا نرسیده که بلکه تونستیم خلاقیتی از خودمون دربیاریمو تاپ شیم؟اگه نتونستیم چی؟اگر شما میگین یه عده مال پشت کنکور موندن نیستن اینم بگین که یه عده مال خلاقیتو ایجاد شغل با هر شرایطی واسه خودشون نیستن.

در کل وقتی کشوری چرخه اقتصادش فلجه مجبوره بشینه صدسال کنکور بده تا حداقل یه رشته ایی که بدونه بعدا کارش اماده است قبول شه.یعنی هزاران نفری که مدرکشونو گذاشتن تو خونه نشستن ور دل مامان باباشون عقلشون نمیرسه که باید یه راهی پیدا کنن؟

حرف من اینه که ادما یا عرضه و استعداد کارآفرینی واسه خودشون دارن یا ندارن.اگه دارن برن دنبال علاقشون اگر نه بشینن انقدر بخونن تا پزشکی قبول شن.شما غلط نمیگین در کل اصل حرفتون درست اما واسه کشورای دیگه.

سلام شما که وبتون بازدید کننده زیاد داره 

میشه در قالب یک پست موقت تا فردا بزارید 

که عدد ۲ پیامک بشه به ۳۰۰۰۰۱۳ برای تاثیر معدل

فردا ساعت۱۰ صبح شبکه ۱ گویا مناظره دارن

درسته موندن خوب نیست منم موافقم 

به ... 

یه سری ادم که انتظار دارن حتما و الا و للا با مدرک مرتبط برن سر یه کار عالی با حقوق و مزایا و ... (نه که بچه ی شاهه ، کار عاره) 

الان شما اینستاگرام رو بالا و پایین کن 

ببین اینهایی ک مخشون کار میکرده چه کسب و کاری راه انداختن ! 

یعنی مورد دیدم طرف گفته ایران ال و بل و کار نیست ... 

با زور و قاچاق و غیر قاچاق و ... رفته ، اونور داره کار سیاه میکنه ، انقلت هم میاد که اونور بهشت برینه بریزین بیاین... خب تو که رفتی اکنور توالت شور و گارسون و کارگر شدی ، همین کشور خودت میشدی تحقیرم نمیکشیدی ! 

خب طبیعیم هست 

این توقعیه که خود سیستم با وارد کردنشون به دانشگاه ها و مدرک دادن ایجاد میکنه...

قطعا سیستم معیوبه ؛ اما ما ادم های داخل سیستم معیوب تریم...

سه نقطه ی عزیز من یک سوال بپرسم

اونی که سالها میشینه که پزشکی قبول بشه ، در بهترین حالت من میگیرم بعد دو سال قبول شد 

به نظرت کی میرسه به پول ؟ :) 

هوم ؟ 

خب ۷ سال اول که عمومیه...

۱۸ ماه اخرش ماهی ۷۰۰ ت میدن (که االان دانشگاه ما نمیده اونم، گفته برید از تهران نامه بگیرین بیارین بررسی کنیم 😂) 

این از این 

بعد شما باید بری طرح 

طرح که بری یه حقوق معمولی معادل کارمندها و بعضا حتی کارگر ها داری ، مگز اینکه بری مناطق محروم که الان شوهر دوستم رفته و جز نون دوغ برا خوردن پیدا نمیشه و دقیقا وسط یه بیابون افتاده که اب و برقشم ب زوره ، (تازه این خوبشه ) یا اگر حقوق های ۱۳ میلیون تا ۱۷ میلیون ماهیانه بخوای که خیلی عوام این رو bold کردن ، باید برید در نقاط صفر مرزی بیتوته بشید که واقعا از پس به غیر از مرد ها بر نمیاد...

خب طرح که تموم شد ، شما تصمیم میگیرین عمومی بمونین 

عمومی بمونین در بهترین حالت حقوق شما از ماهی ۳ نهایت ۴ ت تجاوز نمیکنه که اگر برید بزنین تو کار ناخن به نفعتونه(دوست من الان از طریق کاشت ناخن روزی ۵۰۰ تومن در میاره :))) یعنی یک روز در میونم کار کنه ماهی ۷ در میاره :)) ) 

خب این از این 

اگر تصمیم بگیرین برین تخصص و قبول بشین 

۴ سال رزیدنت هستین با حقوقی که اگر رشته اتون کارانه و ... خوب بهش بخوره الان نهاییییت بشه ۲.۵ تومن ! 

فرض هم میگیرم که شما کاملا به سیستم پزشکی و کشیک های یک روز درمیون و کلا آن بودن همیشگیشم واقفی دیگه این مسائل رو توضیح نمیدم :)) .... 

یعنی شما بعد از ۹ سال درس خوندن ، تازه شدی دانشجو تخصص با این حقوقی کع فقط میدن بهت بحوری و نمیری ...

خب شما نمیمیری 

تخصصتون هم تموم میشع 

حالا باید بریم کجا ؟ 

یک شهرستان 

حداقل ۴ سال به بالا طرح تخصص

طرحم میگذرونیم باز :)) 

خب بعد چیزی حدود ۱۷ سال تازه رسما میشیم یک متخصص تازه کار و قطعا بعد از اتمام طرح ۹۹ درصد برمیگردن به شهرهای خودشون که مطب بزنن...حالا اینجاست که باید با کلی متخصص کار کشته و ... رقابت کنه... حداقل هم ۵ تا ۱۰ سال طول میکشه تا جا بیفته و برسه به یک درامد خوب ...

تا الان چند سال گذشت ؟ "حداقل ۲۲ سال" 

یعنی اگر شما در ۲۰ سالگی وارد بشی ، در ۴۲ سالگی تازههه شروع کارته و زندگیت ! (یعنی نهایت ۲ سال پشت کنکور مونده باشی، تخصص رشته ی خوب بلافاصله قبول شده باشی ، کلا بدون هیییچ وقفه ای خونده باشی) 

این توهمیه که خانواده ها و جامعه دارن که پزشکی=پول

رشته هایی رو نام ببر که بعد از ۱۵ سال ، ۲۰ سال تلاش "شبانه روزی" شما تازه اول راه کسب درامدش باشی ؟ 

یعنی همین ترشی فروشی ای ک من میگم هعی ، شما از سر ۴ راه ولیعصر تهران شروع کنی ترشی فروختن بعد ۲۰ سال مغازه داری ، خونه داری :)) 

بعله 

پزشکی=پول 

اما در چه سنی ؟ 

به چه قیمتی ؟ 

همین میشه افرادی که با اهداف مطلق پول و ... وارد میشن ، افسرده میشن... 

میبینه حالا حالاها که پول نیست ، تو این رشته هم تا دلت بخواد از اساتید بگیر تا مردم لهت هم میکنن (له که میگم له به معنای واقعی) ، بیخوابی و بدبختیم بکش ... :)) 

+متاسفانه ما ادمهای معیوبی هستیم و تنبل ! که پا نمیشیم بریم الان کنکوره رو که دادیم با افراد موفق رشته های مختلف و کارهای مختلف ۴ کلوم حرف بزنیم... 

این فضای مجازیم که دیگه اومده ، کلا کارمون شده عین میت دراز کش رو تخت افتادن موبایل به دست و به بطالت گذروندن... 

عمه و خاله و دایی و پسر دایی بیکار و ...هم با ما دراز کشیدن زیر باد کولر ، تخمه میشکونیم شورا میذاریم که حالا چی انتخاب کنیم :)) در انتها میگن نون فقط تو پزشکی بمون... دیدی پسرخاله ات با مدرک دکترا کنج خونه اس؟ دیدی پسر اقای فلانی با مدرک ال کنج خونه اس ... 

یه عده هم جان فشانی میکنن ، میرن پول میدن مشاور ، مشاور جان راهنمایی بده ، اونم از خدا خواسته ، تو حیفی فرزندم بمون پشت کنکور سال دیگه باهم بریم جلو (پول بده من) پزشکی قبولت کنم :)) 

تو روخدا چند نفر کنکوری پاشدن رفتن با افراد موفق و اساتید موفق رشته های مختلف حرف زدن ؟ از هر ۱۰۰۰ نفر ۱ نفرم نمیره ! :) 

مگه ما آدم موفق کم داریم ؟؟؟؟؟؟؟ 

بی تحقیق و بررسی و ... فقط حرف عمه و خاله و ... رو تکرار میکنیم ! 

+من پسرخاله ام اخراجی امیر کبیره رشته برق :)) 

درس نخوند و گند کاری کرد 

با تیپا انداختنش بیرون :))

رفت فنی حرفه ای 

در عرض ی سال مدرک گرفت 

رفت بازار پادویی کرد کار کرد 

پول جمع کرد شریک شد تو اجاره مغازه با ۴ نفر ادم دیگه 

کار کرد کار کرد 

خودش تنها مغازه اجاره کرد ...

کار کرد و کرد و کرد ، الان ۲۹ سالشه ...

داره چند ماه دیگه زن میگیره 

حقوقش ماهیانه ۳ تا ۴ نهایتا و بعیدا ۵ تومن میمونه خالص براش که از کنار همین کلی پس انداز کرد، با زنش دوتایی یه خونه تو منطقه ی ۲۲ تهران میشه فک کنم، دم دریاچه خریدن ، و ایشالا دارن میرن که زندگی کنن و بسازن... 

بعله ...

امری هم هست به اسم قناعت

صبر 

تلاش 

:) 

+همه چیز ک مدرک و دانشگاه نیست... :)

وگرنه واقعا کجای دنیا این همه فارغ التحصیل و تحصیل کرده آکادمیک داره که متوقع شغل مرتبط باشن ؟ :) 

اینه 

اونایی که توان مالی دارن بمونن پشت کنکور ، بی حقوق و مزایا و ... 

حالا ۱۰ سالم بمونن قبولم نشن که نمیشن ...

دقیقا نتیجه اش چیه ؟ 

همینجور هعی بمونن ؟ 

:/ 

خب تو که توان بیکار موندن داری ، دیگه پدر خودت رو دراوردنت چیه دقیقا ؟؟؟

پسرها که نمیتونن اینقدر بمونن پشت کنکور کلا ، از این کارهام نمیکنن... این دخترهان که میمونن اغلب.... خرج این دخترهام که با باباها و شوهراس... 

روی حرف من این ادمهان!!!! :))) 

ببین برای منِ دلژین فرق نمیکنه بقیه قبول بشن نشن...

نه پولی به جیبم میره نه پولی از جیبم :)) 

ادم سودجوییم نیستم که اگه بودم الان از طریق همون وب پر بازدیدم و اسم دهن پرکن دانشجو پزشکی بودنم ، یه شماره تلفن میذاشتم ، میگفتم اماده ام مشاوره بدم (مثل ۹۹ درصد مشاورهای اخیر که دانشجو پزشکین) ... حداقل ۵۰ نفر بهم زنگ میزدن... حدااااقل... 

هم پول حسااااااابی به جیب بزنم هم حرف صد من ی غاز که بمونین پزشکی قبول شین که اوضاع به جز پزشکی ویرونه :)) 

نمیتونستم خدایی؟؟؟؟ یه سر انگشتی حساب کن ؛ دیگه نیازم نبود پول اجاره خونمم از بابام بگیرم :))) شیییک خرج تحصیلمم در میومد ! 

اما من ادم این مدل پول خوردنها نیستم که جوونهای مردم رو بدبخت کنم ، روحشون رو له کنم ، که جیبم پر بشه... 

پس یه اپسیلون به حرفم اعتماد کن که اگر بخواین میشه یه کاری کرد ! 

نه لزوما با دانشگاه رفتن...

@دلژین

من کارت دارم چطور باهات در ارتباط باشم؟ :(

بعد شما که رفتی بالا ممبر چرا خودت از مهندسی انصراف دادی .چرا؟ چرا؟ همونو نخوندی بعد فارغ التحصیلی بری تو بازار یه مغازه برای خودت باز کنی

الان میگی من یه سال موندم و اینکه علاقه داشتم،کی به پزشکی علاقه نداره؟

ولی آدم 40 سال بخونه ولی 5 سال توی عمرش زندگی کنه .ارزش داره

@ دلژین

درک میکنم :)

به ناشناس 

به قول لیمو ایراد شما مقایسه خودتون با افراد دیگه اس ... 

:) 

چرا میرفتم بازار حالا ؟ ؟؟؟؟ 

من که مالی مشکل نداشتم من راحت میتونستم شرکت بزنم بالام جان :) 

بزنم تو کار تجهیزات و برو و بیا و ...  ، الان احتمالا یک سال از کارمم گذشته بود و اوضاعمم خوب بود... :)) 

پرستیژم داشتم ؛ پولم که داشتم ؛ به واسطه بابام اعتبارم راحححت میتونستم داشته باشم :)) 

چرا نمیپرسی که چرا رفتم مهندسی ؟ :) 

من اصلا آدم تو خونه موندن ، پشت میز نشستن ، وقت تلف کردن برای توهمات نبودم و نیستم ... 

به این شعارهای صد من یه غازم هیچ اعتقادی ندارم :)) 

تنها اعتقادم در زندگی حرکت رو به جلوئه ...

اصلا و ابدا هم دوست ندارم تو زندگیم عقب بیفتم ! حتی ۱ ماه ! و من الان به اندازه یک سالی که از پزشکی عقبم پشیمونم ! چون اگر جلو بودم درسم تموم شده بود و با پولی که جمع کرده بودم، اون ور آب بودم ولی الان با این دلار و اوضاع سیاسی نمیتونم، پایینم نمیاد و تا چند سال آینده هیچی...  :)) که البته ایشالا برای اون تغییر مسیر دارم میدم و یه راه دیگه انتخاب میکنیم :) 

سال اول رتبه تجربیم که شد ۳۰۰۰ گفتم شاید استعداد و استحقاقش رو ندارم خب واقعا ! چرا عمر تلف کنم ...

از طرفی واقعا نمیتونستم بیکار و فقط به خاطر کنکور بشینم تو خونه ! 

عین مجنون ها بشینم هعی یه مشت مبحث و تست تکراری بخونم  :/  

حتی تو همون یه سال رفتم کار هم کردم ، ویزیتوری کردم بیمارستان به بیمارستان، کلی هم با فروش یه دستگاه پورسانت تپل و مشتی گرفتم اون اواخر ! :))) 

خداروشکر حینشم خوندم هم برا پزشکیم هم برا دانشگاهم، هم کلی تجربه جدید و باحال کسب کردم، ویزیتوری رو تجربه کردم ،به یکی از اساتید فیزیولوژی همون ترم اول نزدیک شدم بالاترین نمره کلاس شدم و قرار شد بهم راه و روش تحقیق و کارهای پژوهشی رو یاد بده، راستی تا به حال عمل دیسک موش دیدی ؟؟؟

و ...

خلاصه تهش پزشکی رو قبول شدم و اومدم...

الان هم دوباره سر اهدافم خوردم به بن بست و مجبورم کلی دور شمسی و قمری بزنم :)) 

خلاصه که شرایط همه ی ادمها مثل هم نیست ولی همه در حال حاضر دوست دارن شرایطشون یکی باشه و ... 

من پزشک نمیشدم 

مهندس نمیشدم 

مطمئنم بازم زندگی میکردم و یه راهی برای زندگی کردن و لذت بردن ازش پیدا میکردم :) 

دوست دارم بقیه حتی اگر وارد این مسیر یاد گرفتن زندگی نمیشن 

بهش فکر کنن 

تهش انتخاب با خودتونه 

زندگیِ خودتونه اصلا :) به من و هیچکسم ربط نداره...

+بچه ها لیمو جزو اون ادمهاییه که مخش خیلیییی خوب برای زندگی کردن کار میکنه ها :)) 

ازش ایده بگیرین‌... 

مطمئن باش کلی تجربه ی هیجان ناک بعد از کنکور منتظرته 😗❤❤

با تمام احترامی که برای خانم دلژین قائلم اما خیلی سیاه نمایی بود توو صحبتاشون!

توو جامعه ای که اینه اوضاع کار خیلی کم باید رفت دنبال علاقه!

شما یه مدت رو وقت میذاری و میری دنبال علاقه ت و حالا 4 سال 5 سال درس میخونی اما وقتی میای و میخوای وارد بازار کار بشی میبینی نمیتونی کاری کنی اون موقع ناراحت میشی و ممکنه پشیمون بشی از راهی که رفتی! اما دیگه نمیتونی برگردی و به قول ایشون اون سرزندگی و شادابی و نشاط رو نداری

اون موقع سرخورده میشی. 

لیموجان شما میگی اگر کسی بره دنبال علاقه ش و علاقه ش واقعی باشه باید بدرخشه ، اما نباید محیط اطراف پتانسیل درخشش اون فرد رو داشته باشه؟؟

همین خانومی که مثال زدن که دانشگاه تهران درس خونده و الآن املاکی داره!!! به نظرت کسی که دانشگاه تهران درس خونده ، نمیتونسته بدرخشه؟؟؟

اما در مورد حرفای دکتر

نمیدونم چرا اینقدر سیاه نمایی میکنن از پزشکی! اما خب عموما رفتار ما ایرانیا همینه! توو هر شرایطی که باشیم اگه یه نفر پیدا بشه و بخاد با ما درد و دل کنه ، تمام تلاشمون رو می کنیم که بگیم اوضاع ما از تو بدتره!

مسلما رشته پزشکی سختی های خودشو داره و طولانی مدت یا به تعبیری دیر بازده هستش، اما این بازدهی رو با رشته های دیگه مقایسه کنید 

ما با یه پزشک عمومی توو یه منطقه خیلی خیلی معمولی و رو به پایین در ارتباط بودم، با یه حساب خیلی ساده میتونی در آمد یک پزشک رو حساب کنی ، در معمولی ترین حالت ماهیانه 15 تا 20 میلیون تومنه. درآمدی که برای یک مهندس رویاست یا شاید بعد از 30سال کار بتونه به همچین در آمدی برسه!

از طرفی جایگاه اجتماعی که یک پزشک داره با یک مهندس خیلی فرق داره، چیزی که زیاده توو جامعه مهندسه اما آیا همین تعداد پزشک هست!؟

لیموجان یادت باشه پارسال هم بهت گفتم پشت کنکور موندن اشتباهه

توو کشوری مثل کشور ما دنبال علاقه رفتن هم در اکثر مواقع اشتباهه!

اگر هدفت از درس خوندن صرفا رفتن دنبال علاقه است و نیازی به بازار کار آینده اش نداری برو دنبال علاقه ات ، اما اگر نه میخوای توو آینده یه کار خوب داشته باشی ، سعی کن این علاقه رو در مدتی که داری درس میخونی ایجاد کنی.

هر رشته ای سختی های خودشو داره 

پزشکی هم اینقدر سیاه نیست که گفته شد...

سلام 

اصلا حرف شما رو در رابطه با درامد پزشک "عمومی" نمیپذیرم... 

۱۵ میلیون پزشک عمومی ؟؟؟؟ !!!!!! 

اگر درآمدش این بود که پزشک ها بعد از فارغ التحصیلی پدر خودشون رو که برای تخصص در نمیاوردن یا نمیرفتن دنبال استریت شدن از طریق ازدواج و یا بدبختی بکشن استریت استعداد درخشان و معدل و ... بگیرن که بتونن قبل طرح تخصص امتحان بدن  :))))) 

نهایت نهایت در شهر ها با لود بیمار بالا به زور ۶ تومن ۷ تومن... 

الآن روستای محروم، بیتوته با لود بیمار بالا، بغل گوش من ۱۵ تومن در نمیاد ، تو شهرش ۱۵ در بیاد !؟؟!!! 

میگفتین متخصص میپذیرفتم ولی عمومی این درآمد رو نداره :) 

در کل بحث من وقت تلف نکردن پشت کنکوره 

بچه ها یک سال ب خودشون وقت بدن (به شرط توان داشتن )، ایراد نداره ... بیش از اون چرخه ی معیوبه...

۹۹ درصد کسایی که برای سال دوم و سوم و چهارم و ... پشت کنکور موندن ، تغییر خاصی نکرده رتبه اشون و الکی فقط زمان هدر دادن ! 

این افراد باید از این چرخه ی معیوب خارج بشن :) 

راستش نمیخوام بحث کنم که میدونم صدبار با بچه ها از این بحثا کردین.

من از خدااام بود میتونستم مثل عقیده ی شما فکر و عمل کنم.ولی خیلی ایده آل فکر میکنین.یه پزشک حداقل بعد 9 سال با یه عمومی بودن تو درمانگاه میتونه کار کنه.رشته های دیگه چی که بعد دکترا گرفتنو 8،9 سال خوندن هیچ  کاری واسشون نیست.صد نفرو دیدم که میخواستن کاریو شروع کنن اما چه قدر جلوشون سنگ انداختن و نذاشتن که حتی شروعش کنن چه برسه به پیشرفت.این شغلاییم که مثال میزنین که اصلن به دانشگاه رفتن نیازی نداره.اصن چرا بریم دانشگاه خودمونو زجر بدیم.

واقعا فکر میکنین ما خوشمون میاد بیکار تو خونه بشینیم؟خوش میگذره بهمون؟ اصلااا هر روزش زجرکش میشیم اما میذاریم تو کفه ترازو ببینیم الان زجرکشیدن بهتره یا بعدا از دانشگاه رفتن و چند سال اومدنو رفتن تا مدرک بگیریو بعد بشینی خونه زجر بکشی یا به بدبختی بری شغل غیر مرتبط پیدا کنی و دوزار بذارن کف دستت.

اگر بگم که درک نمیکنم دروغ گفتم ! همه اینهایی هم که شماها میگین درست... 

اما نهایت حرف من اینه که پشت کنکور موندن های متوالی به اون موفقیت و پزشکی ای که ته ذهنتونه اغلب ختم نمیشه متاسفانه :) 

شما سال اول کنکور میدی ، بد میشه 

خب میگی کم کاری کردم نخوندم مدرسه داشتم 

سال دوم کنکور میدی میخونی باز رتبه ات نمیرسه ، 

سال سوم همون سال دومه 

سال چهارم همون سال سومه 

...(اگر تازه طرف بکش بخونه ها ! یعنی اگر نخونه که هیچی ) 

خب یعنی آقا مغزه به کنکور جواب نمیده بالام جان ...

رتبه بدتر نشه ، بهتر شدنش اندکه ، همون میمونه ... 

از ۲۰ هزار میشه ۱۵ هزار ، سال بعد ۱۶ هزار ، سال بعد ۱۳ هزار ، سال بعد ۱۴ هزار... 

یه میانگین ثابت رو داره اغلب... 

وقتی قرار نیست این اتفاق بیفته ، من میگم بهتره که آدم روح خودش رو فرسوده نکنه، خودش رو داغون نکنه :) همین 

وگرنه اگر هرکدومتون تصمیم گرفتین بعد از همه فکر کردن ها و کلاهتون رو قاضی کردن ها بمونین که از ته دلم برا همه ارزوی موفقیت دارم و ایشالا با قدرت و سلامت ادامه بدین :) 

کور شود اصلا هر آنکه نتواند دید :) 

کار سخت پیدا میشه ، برین با شاغلین اون کارهای مد نظر صحبت کنین و راه و چاه بگیرین... 

من با یه سوالی روبه رو شدم که به شدت ذهنم درکیرشه و آرامش ندارم 

تو ، دلژین و بچه های دیگه ممنون میشم نظر و تجربه هاتون رو بگین :)

البته فکر کنم دیر گذاشتم چون دیگه فکر کنم کسی این پست رو نبینه :( 

سوالم اینه :

+اینکه هر رشته ای باشه و تهران قبول شی خوبه؟ یا اون رشته ای که دوسش داری ودانشگاه دولتی های دیگه بخونی ؟

اگر رشته ی مورد علاقه اتون هست واقعا و در راستای اهدافتون هست ، چرا که نه ؟ :) 

جناب اقای دچار 

چاکریم :))

این رشته ای که میخوام رو قطعا مطمئن نیستم تهران میارم یا نه اما شاید رشته های دیگه رو بزنم قبول شم اما از یه طرفی میدونم بقیه سال های زندگیمو با فکر به رشته ی مورد علاقم میگذرونم که میشه حسرت...

خلاصه اینکه چقد مرحله ی سختیه -__- 

قربانت :* 

و اما دلژین

بی نهایت بابت شنیدن صداش خوشحال شدم دلم خیلی براش تنگ شده بی نهایت و چقدر عزیزه که بفکر بچه های کنکوری هست با این که کن یک ماه هست فارق التحصیل شدم ولی ویس رو کامل کامل گوش دادم خیلی دوسش دارم و الهی که خوشبخت ترین بشه

و مرسی از تو لیمو جان که گوله انرژی مثبتی