!…سه نقطه های دل لیمو...!

بهترین سال های زندگیم را کار کردم

بله!!!

یه دوره خوبی وشادی وخوشبختی رو پشت سرگذاشتم

زندگی فاصله ی باز شدن چشم از هم و بسته شدنشه...

من هم از زندگی همین بی ارزش بودنش رو فهمیدم . برای همین سعی می کنم آدم خوبی باشم . وقتی که اسم من توی ذهن کسی میاد لبخند به لبش بشینه

من اینو یاد گرفتم :)
 هر وقت به اون حدیثی که تو کتاب دینی دوم داریم فکر میکنم ، حرص کمتر میخورم
همونیکه میگه وقتی مرده ای رو توی قبر میذارن تنها چیزی که باهاش می مونه کردارشه
بخاطر همین هروقت چیزی رو از دست دادم یا برعکس بدست اوردم سعی کردم نه ناراحت بشم و نه مغرور ! چون همه ش از دست رفتنیه و فقط سیرت آدمه که همراهش می مونه تا همیشه !

نهایت سعی ام رو کردم و تا حدودی موفق بودم :)

اجازه بدید در قالب یک پست کوتاه در وبلاگم منتشر کنم...

تا اینجا بدونید که هر چه بادا باد...

منتشر شد :)

من فعلا دارم یاد میگیرم که مهم ترین فرد زندگیم ،خودمم! و انتخابهام هم بر اساس همین باشه...

هیچ چی موندی نیست اما تغییر دهنده هست :)

دیگه زندگی نمی کنیم فقط زنده ایم 

برا همین چیزاس که همیشه میگن زندگی رو سخت نگیر! 

لیمو جان بنظرم این قشنگ ترین پستی بود که نوشتی و به طبع کامنت های جالبی هم داره. من هنوز نفهمیدم که از زندگی چی فهمیدم. فقط احساس میکنم اکثر ما زندگی نمی کنیم روزمرگی میکنیم... 

من بی وفایی دنیا رو با تمام وجودم حس کردم و اینکه هیچ چیز برای همیشه نیست ...

در جواب به سوال..

فقط میتونم بگم ؛ 

بله بله ، کاملاً درسته. :))

زندگی عحیب داره زود میگذره...

واقعا همینطوره
هربار یه اتفاقی میونفته که قبلیرو می شوره و میبره
چه خوشی چه غم رو...

حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است

سلام ممنون برای مطالب زیبا