بعضی وقتها که یکی یه رفتاری,کاری,حرکتی,عکس العملی....خلاصه یک سری فعل و انفعالاتی انجام میده و خوشم نمیاد,میگم کار اشتباهی بود یا هرچیزی از این دست(اینطوری نوشتم که شمولیتش خیلی گسترده باشه!)
این اتفاق برای "هرکسی" پیش میاد و بعضی ها ادامه اش میدن تا به قضاوت,توهین,تهمت و غیبت تبدیل شه...
گاهی اوقات خودم رو واااقعا توی شرایط طرف مقابلم قرار میدم,از دید اون, مثل منطق و احساس اون که به قضیه نگاه میکنم ته ماجرا فقط به یک موضوع میرسم "حق داشته"
من نه خوشم میاد,نه وجدانم راضی میشه و نه وقتشو دارم که روی زندگی و کارهای دیگران متمرکز شم و بعد قضاوتشون کنم اما حتی واسه ظاهری ترین و کوچکترین کارها هم میخوام از این به بعد حق رو بهشون بدم!
اینطوری خیلی ساده فقط میگذرم!
√یه نکته مهم رو بگم که این صحبت فقط برای زندگی دیگران بود,نه مسایل مهم!
- جمعه ۹ مهر ۹۵