بچه ها رفتن سینما فیلم ببینن.البته منم رفته بودم.نیم ساعت گذشت و دیدم هیچی از فیلم متوجه نشدم.کلید گرفتم و برگشتم
توی راه یه نیمکت خالی پیدا کردم که هیچ دو نفری ننشسته بودن! نشستم اینجا و دارم فکر میکنم
یه حس ها و افکار عجیبی دارم که حتی میترسم خودم هم بهشون فکر کنم.مشخصه به کسی هم نمیتونم بگم.حتی یه روانکاو!
دلم یه تنهایی عمیق میخواد
یا شاید هم اون پویایی همیشگیم رو
تشخیص اینکه کدومش حالم رو بهتر میکنه سخته
شاید هم نمیدونم چی میخوام
باید صبر کنم ببینم زمان چه بر سرم میاره.که از اینم متنفرم.دوست ندارم افسار زندگیم رو بسپرم به دست زمان آخه
- يكشنبه ۲۲ مهر ۹۷
