من اشتباهاتم رو دوست دارم
اگه اونا نبودن , الان من هم من نبودم
من گذشته ام رو دوست دارم با همه ی خوب و بدش.خودم بودم , خودم انتخاب کردم , خودم خواستم و در پایان شدم اینی که هستم
پایانی که خودش آغاز یک پایان دیگه ست... چرخه ی زندگی میچرخه و میچرخه و میچرخه و زمان منتظر هیچ کدوم ما نخواهد موند...
قبلا هرسال که می گذشت یاد پارسال خودم می افتادم و شروع میکردم به انتقاد! ولی از یه جایی به بعد فهمیدم تا وقتی که نتونی خودت رو همونطوری که بودی بپذیری , هیچ وقت اصلاح نمیشی و احتمال تکرار گذشته بیشتره
فقط یه چیزی رو بگم! به مقوله ی درسی ربطش ندید :)) به طور کلی پست می نویسم و ربطی به وضعیت الآنم نداره! هرچند از اونایی هم نبودم که نخونده باشم و الان پشیمون باشم.
- شنبه ۱۲ اسفند ۹۶
