!…سه نقطه های دل لیمو...!

عجله نکن ! زندگی همین روزاست !

بیاید راجع به پزشک شدن حرف بزنیم!

برگردم به دوازده سال قبل...وقتی وارد مهد شدم گفتن دوست داری در آینده چه کاره بشی؟!
یادمه وقتی ازم اینو پرسیدن توی ذهنم با همون حالت بچگی چندماه قبلمو به خاطر آوردم که توی آشپزخونه درحال بازی با فافا خوردم زمین و جمجمه ام دوز برد و یک روز بیهوش بودم,وقتی چشمامو وا کردم یه پزشک بالا سرم بود! با خودم گفتم منم دوست دارم پزشک شم جون آدمها رو نجات بدم 
من سالهای کودکیم تا دوم راهنماییم به شدت بچگانه و خوش گذشت! دقیقا همون بچه ای که توی بهشت نادانیه و به هیچی فکر نمیکنه,بی دغدغه ست...
از دوم راهنمایی تا اول دبیرستان من ده سال بزرگ شدم!! طوری که وقتی با کسی صحبت میکردم و سنمو میفهمید باورش نمیشد این سنم باشه 
دبیرستان که اومدم موقع انتخاب رشته گفتم طبق اولویتم انتخاب رشته میکنم.همون آزمونی که سال اول میگیرن.قبل از انتخاب رشته مامانم میگفت برو رشته ریاضی و من زیاد استقبال نکردم,اگه رفته بودم شاید خیلی زودتر به هدفهام میرسیدم 
یه برهه از زمان هم میگفتم میخوام برم گرافیک یا معماری بخونم,که خب اصلا حتی معلمهام هم حمایتم نکردن
نتایج اومد و اولویت من رشته تجربی بود! اتفاقا خوشحال هم شدم که حتی واقعیت هم با ذهنیت بچگی من هماهنگه 
شاد شاد رفتم تجربی:)) دوست داشتم پزشک شم دیگه طبیعی بود:) 
وقتی میرفتیم سرکلاسها مینشستیم و معلمها صحبت میکردن,اصلا نمیپرسیدن شما دوست دارید چه شغلی داشته باشید! فقط میگفتن درس بخونید که پزشک شدن آسون نیست!!! 
وقتی ن.ش میگفت من دوست دارم پرستار شم پوزخند میزدن که نهههه تو استعدادت بیشتر از ایناست بخون واسه پزشکی! وقتی اون یکی ن.ش میگفت میخوام معلم شم میگفتن نههه تو میتونی پزشک شی!!! 
از وضعیت این دوتا ن.ش  بخوام بگم اینه که اولی بعد از کنکور مشاور گرفته و میخواد کنکور 97 پزشک شه!!  دومی هم خیلی رشته ها از جمله تربیت معلم رو چرت! میدونه!! و اگه امسال قبول نشه میمونه!
دوست صمیمیم ف هم همیشه میگفت من نمیتونم حداقلش ده سال درس بخونم پزشکی چیه؟!من میخوام فیزیوتراپ شم
و حالا که میدونه قبول نمیشه,بقیه رشته ها ازجمله پرستاری و مامایی و تربیت معلم که به درد نمیخورن,میخوام پزشک شم!!(جان؟!!!) 
راستش نه برام مهمه که بقیه برنامه شون واسه زندگیشون چیه نه لازم بود بنویسم پستو طولانی کنم.ولی اگه میبینید یه عده کورکورانه پافشاری میکنن واسه پزشک شدن تقصیر خودشون نیست,تقصیر سیستم آموزشی کشورمونه که نسخه های کپی شده تحویل دادن.من اینو توی دنیای واقعی زیاد دیدم که رتبشون بالای بیست هزاره و هی میمونن,مثلا مورد داشتیم چون پسرخالش دندون میخونه اونم میخواد پزشک شه که به چشم پسرخالش بیاد!!! فکر کن!!
البته من افتخار میکنم به اونایی که واقعا "هدفشون" براشون مهمه و پافشاری میکنن,کم پیدا میشن همچین آدمهای مصمم و با اراده ای, اونایی که تحت هیچ شرایطی کوتاه نمیان:) 
من بعد از کنکور خیلی فکر کردم...به خودم,آینده و شرایطم,هدفهام و... 
رفتم راجع به اکثرا رشته های تجربی هم خوندم,فقط اینو که چه درسایی دارن و چطوری هستن 
ولی هنوز با کسی صحبت نکردم واسه مشورت, که تصمیم فعلیم درسته یا نه 

تا حالا شده فکر کنی ببینی از زندگی "واقعا" چی میخوای؟ امان از روزی که خواسته هات اونقدر زیاد باشن که دعا کنی عمرت بهشون قد بده حداقل! ولی خیلی خوبه:) هیچوقت ناامید نمیشی و همیشه یه انگیزه ای واسه زندگی کردن داری 

+چون پست خیلی طولانی میشه دو بخشش میکنم! بقیه اش واسه پست بعدی...شاید انتظار پست بعدی رو نداشته باشید!
+اینارو صرفا مینویسم برای سالهای آینده خودم که میدونم همچنان وب نویسی رو همراهم دارم و خوندن این افکارم خالی از لذت نخواهد بود!
تو دختر واقع بین و عاقلی هستی 
خیلی عاقل 
مطمئنم بهترین تصمیم رو میگیری 
+من خودم خیلی بهای سنگینی بابت پزشکی پرداختم... نه از لحاظ مالی ، از لحاظ معنوی... به خاطرش از خیلی چیزها گذشتم... خیلی... (پشیمون هم نیستم)
ولی ۱۰۰ بار برگردم عقب با همه ی این بدبختی هاش همین پزشکی رو میزنم... اما جلو چشمم دارم میبینم افرادی رو که دارن شکنجه میشن تو این مسیر، به خاطر کلاس و پول و ... اومده بودن و حالا میبینن نه از کلاسش خبری هست که حتی فحش ناموسی هم از مریض میخوری و نه حتی تا میان سالی از پول (که دیگه به چه دردشون میخوره تو ۵۰ سالگی پول وقتی جونی نمونده) و مثل چی پشیمونن ولی اون غرور اجازه نمیده حرفی بزنن... 
این میشه که فارغ التحصیل های پزشکی ما ، میرن تو کار ساخت و ساز ، خانه دار بودن ، و شغل های غیر مرتبط دیگه که ای کاش همون اول میرفتن ، نه بعد ۹ سال له شدن تو این مسیر...
نکته ی دیگه این که واقعا واقعا در ایران سیستم آموزش پزشکی ما دچار یک نقص عظیم هست که این نقص در سال های آخر پزشکی کامل مشهوده و صدای من پوست کلفت رو هم درآورده این سیستم آموزشی.... 
من هیچ وقت به هیچ کسی پزشکی رو توصیه نمیکنم.... حتی در آینده به بچه های خودم ! خصوصا در ایران ! 
نمیگم هم مطلقا کسی نره پزشکی ... نه ... شاید یه کله خری مثل من و بانو پیدا شد که وقتی سیستم زورمون میکنه میگه باید برید بیگاری فلان شهر و غیر قانونی ما رو نیرو میکنن و بیگاری میکشن ، یا وقتی جلو چشممون مریض الکی داد و بیداد راه میندازه و میبینیم خطر جانی حتی تهدیدمون میکنه ، خیلی آروم میشینیم و لبخند میزنیم و ادامه میدیم همچنان.... 

ولی هیچ کس حرف من رو نمیفهمه‌....
نمیفهمن...
میگن چطور خودت راضی هستی ، اما نمیخوای من برم پزشکی ؟ 
هیچی نمیتونم بگم... 
تو دلم میگم چون میدونم آدمش نیستی... :) 

مرسی بانوجان لطف داری شما:)
منم تمام تلاشم اینه بهترین تصمیم واسه هدفم بگیرم 
آدمهایی مثل شما قابل تحسینن واقعا:) 
چندتا از ازخود گذشتگیهاتونو دیدم و باید بگم واااقعاا تعجب کردم 
مرسی از نظرتون:)
ربطی به رتبه ی سال اول نداره لیمو جان :))
اگه کسی از همون اول هدفش رو درست انتخاب کرده مطمئن باش پاش میمووونه :) خیلیا بعد از چنــــد سال پشت کنکور موندن رسیدن به هدفشون!
یه نفری میگفت یکسال موندم و دندون بهشتی قبول شدم!!! که اگه همون سال اول میرفتم الان دانشجوی ترم 4 دامپزشکی شبانه بودم!!
اون ن.ش ها هم حتما هدفشون رو دوس دارن و براش ارزش قائلن که میمونن! ... 
((مثلا))) من همیشه خودم رو دانشجوی دندون میدونم نمیتونم برم اتاق عمل بخونم که/: 

منم گفتم که دو دسته وجود دارن عزیزم...اون عده اولو توی واقعیت زیاد دیدم,یه موردش چهارسال پشت کنکور موند و بعد رفت آزاد خوند اونم نه پزشکی.فکر کنم بهت گفتم 

اون دوتا هدفشون پزشکی نبود گفتم که:)) 
تو همون دومیها هستی^_^ انشالله که موفق باشی 
امیدوارم اونچه که دوست داری پیش بیاد 
علم زیباست هر رشته ای باشی می تونی از زیبایی علم استفاده کنی
خیلی ممنون,به امیدخدا 
دقیقا همینه:) توی هر زمینه ای باید بهترین بود 
وگرنه یه عالمه پزشک بی سواد,یه عالمه معلم بی مهارت و... هست 
پست جالبی بود، من نمی خوام آرمان گرایانه حرف بزنم ،که رشته ای بهش علاقه دارید واسه آینده انتخاب کنید !!! باید واقعیت رو پذیرفت، فردا شما چه بخواهید چه نخواهید باید مستقل بشوید چه با همسر چه بدون همسر ،چون لزوما پدر و مادر همیشه کنار ما نیستند ،پس شغلی باید انتخاب کرد ، که زمینه کاری بهتری داشته باشد و درامد بالاتر !! البته اگر مشکل مالی ندارید حتی برای آینده می تونید برید رشته دلخواهتون ! ولی اگر خیلی ثروتمند نیستید واقع بین باشید ،بعدش کی گفته دوره تحصیل پزشکی لزوما طولانی تره، اون زمان قدیم بود کسی رشته غیر پزشکی می خوند تا لیسانس می خوند  ،اما الان شما حداقل تا فوق لیسانس می خونی ،جامعه تو رو به این سمت برده ، حالا یک پزشک عمومی یا دنان پزشک عمومی و...... 6 تا 7 سال بیشتر نمیخونه ،پس تفاوت خاصی وجود نداره ،اگر هم تخصص بخونه ، دکترا گرفتن هم در رشته های دیگر همین مدت زمان بره ، فوقش یکی و دوسال تفاوت.رو راست بگم !!! خواستم بگم با آینده خودتون بازی نکنید !واقعیت جامعه رو بپذیرید ،اگر توانشو دارید که قطعا دارید باید پشتکار و انگیزه خودتون هم زیاد کنید برید پزشکی ،دندانپزشکی یا فیزیو تراپی و یکی و دو رشته بازار کار خوب بهتر ،درامد بالاتر ،جایگاه اجتماعی بالاتری رو داره انتخاب کنید !! این دیدگاه منه که چند سال از شما بزرگترم.اما خودتون تصمیم می گیرد !! امیدوارم بهترین تصمیم رو واسه آینده خودتون رو بگیرید.موفق باشید.
قطعا باید واقعیت رو پذیرفت...
اون منظورش سختی های رشته پزشکی بود که آدم سختی کشیدن نیست:)
بله الان دیگه لیسانس اصلا پذیرفته نیست 
اتفاقا راهنماییهاتون خوب بود مرسی 
خیلی ممنون 
و یک توصیه دارم برات لیمو 
برای هر راهی که میخوای انتخاب کنی از حداقل ۳ تا ۴ نفر فارغ التحصیل اون رشته و یا دانشجوهای سال اخر پرس و جو کن و به حرف هیچ احدی که تو اون زمینه سر رشته نداره گوش نده لطفا 

حتما همینکارو میکنم...مرسی عزیزم:) 
اون عده ای که تکلیفشون با خودشون روشن نیست رو کاری ندارم و حتی بحث نمیکنم دربارشون 

اونایی که هدف دارن برام قابل ارزشن و همیشه تحسینشون میکنم چون دست از هدف و تلاش برنمیدارن و حاضر نیستن برن تو هر رشته ای و .... :)
اوهوم
ای لعنت به این سیستم اموزشی که داره جوونیمون روهدر میده این طرز فکری هم که میگه لیسانس به دردنمیخوره دقیقاازهمین سیستم لعنتی سرچشمه میگیره اگرنه ادمهابدون مدرک هم میتونن موفق باشن نمونه های زیادی دیدم شخصاچیزی که برام جالبه این که معلمهای این سیستم هم سعی درتغییرندارن بااینکه میدونن چه افتضاحیه خودشونازدن به خواب وسعی میکننحتی علاقه هاروهم ازببرن وبچه هاروشکل هم کنند اینامعلم نیستند دقیقاخائن به بچه های مردمن معتقدم یه روزبخاطراینکارشون باید جواب پس بدن
موافقم که موفقیت و حس رضایت و خوشبختی اصلا و ابدا به رشته نیست 
ما یه معلم ریاضی داشتیم خیلی صریح تمام رشته ها به جز پزشکی رو مزخرف و بی ارزش اعلام میکرد و میگفت من خودم هم میخوام کنکور بدم اگه نشه هم از ایران میرم! یعنی همچین جوی رو ایجاد میکرد 
پول ملزوم زندگی هست ولی خوشبختی و شادی نمیاره 
چیزی که اون دنبالش بود 
چی بگم...
سلام :)
یادمه موقع انتخاب رشته دبیرستانم یک مشاوری داشتیم که همیشه میگفت اگر صدها بار بمیرم و زنده بشم باز هم برمیگردم به رشته ی علوم انسانی چون "عاشقشم". اون موقع ها همه به حرفش میخندیدن ، چون همه پول ، شخصیت و آینده رو در پزشکی میدیدن و تجربی.  
خیلی گذشت تا به حرف اون روز اون مشاور برسم ، تا چند پیش که تو خیابون دیدمش بهش گفتم :تو میگفتی اگر صدها بار بمیری و زنده بشی ، ولی من میگم اگر میلیون ها بار هم بمیرم و زنده بشم برمیگردم به علوم انسانی و دوباره فلسفه رو انتخاب میکنم ... خیلی مساله ی مهمیه علاقه لیمو. 
گاهی وقتا عشق به یه مسیر یا رشته میتونه همه چیزو تغییر بده ، هر غیرممکن رو ممکن کنه. 
الان تمام اون افرادی که زمانی مسخرمون میکردن واسه رفتن به علوم انسانی یا دارن رشته ی هایی به مراتب پرت تر از اون چیزی که فکر میکردن رو میخونن یا دفترچه ی خدمت رو پر میکنن که بعد سربازی دوباره بشینن واسه پزشکی...
امیدوارم درست و "عاقلانه" انتخاب کنی لیموی عزیز. :)
سلام:)
خیلی مهمه,علاقه معجزه میکنه,البته علاقه واقعی:)
اینکه راه همچین مهم نیست,بهترین بودن توی اون راه هست که ارزشش رو مشخص میکنه 
فلسفه خیلی باحاله:) همیشه چیزای مبهم و پیچیده ااسم جذاب بوده:)
مهم نیست چی میگن,چه خوب چه بد 
انشالله...منم تمام سعیم همینه 
مرسی:)
نظرات iiiiiii و اقای نیچه رو جدی بگیر 
تنها نظراتی هستن که زیر این پست قبول دارم 
چشم:) 
 اکثر دانشجو هایی هم که دارن مهندسی میخونن مثلا شریف یا امیر کبیر  پا میشن میان کنکور تجربی میدن پزشک شن اصلا یه وضعی

چه کاریه!!
يكشنبه ۸ مرداد ۹۶ , ۱۹:۴۰ مُحَمَّد جَعفَرپور :)
- من خودم ی روزایییییی درس خون بودم ولی با ریاضی آشنا شدم و........... :|
پزشکی خوندن تو ایران ارزشی نداره ! یعنی اون کنکورش ریسکه و به ریسکش نمی ارزه (( اون همه تلاش و پشتکار و آخرش نتونی قبول شی و فزندان شریف شهیدان و جانبازان و نمی دونم ایثارگران و ... بیان با سهمیه قبول بشن و تو بمونی و انرژی منفی هااااا :) !. ))
 
البته رشته منم تجربیه ولی به عشق تحصیل در خارج میخونم !
 
گفتید با ریاضی اشنا شدید فکر کردم رشته اتون ریاضیه 

اون که جای خود داره! دست ما هم نیست البته 

عجب عشقی:) انشالله که بشه همونی که دوست دارید,
چه پست جالبی 😊
من با نظر سارا موافقم.
هدف خیلی مهمه ...
و اینکه هر ادمی پتانسیل اینو داره که به هر چی دوست داره برسه به شرط تلاش و پشتکار ....
یه انتقاد کنم لیمو ؟
امیدوارم ناراحت نشی .
اما به نظر من شاید اون دوستت که فرضا میخواسته فیزیوتراپ شه اول منطقی فکر نکرده و الان بهش فک کرده و علاقه واقعیشو پیدا کرده مث خودت که الان متوجه هدف واقعیت شدی .
این موضوع فک نکنم اونقدرا هم تعجب داشته باشه ؟ نه ؟
امیدوارم به علاقه و هدفت برسی 😘
کیه که بگه هدف مهم نیست عزیزم؟
نه راحت باش هرکسی نظر خودشو داره
نمیدونم شاید هم اینطوری باشه 
هدف من سالهاست واسم مشخصه:) الان دارم واسش تصمیم میگیرم:)
مرسی سمانه جان توهم موفق باشی 
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
آرشیو مطالب
پیوندهای روزانه
Designed By Erfan Powered by Bayan