یادگرفتم همیشه با تفاوتها کنار بیام
اگه سخت بود چشم پوشی کنم,اهمیت ندم
اما چقدر سخته که گاهی اوقات این تفاوتها کشنده ان,از درون تخریبت میکنن و تو فقط یه لبخند روی لب رو میبینی
انگار که بعضی از تفاوتها اصلااا قابل چشم پوشی نیستن...
انگار که نه تنها سکوت پاسخگو نیست بلکه مخرب هم هست
بعضی وقتا فکر میکنیم ادمهایی هستیم که اشتباهی سر راه همدیگه قرار گرفتیم,ادمهایی که هزاران هزار تفاوت بین ما و اونا هست ولی با همه اینها حالمون کنارشون خیلی خوبه..خیلی خیلی خوب...
چه کنیم با این ادمهایی که تو زندگیمون هم دردن و هم درمون؟با ادمهایی که خیلی با ما متفاوتن؟ تفاوتهایی که مجبور باشی یه سری چیزهای خودتو بخاطرشون زیرپا بذاری...قیدشونو بزنیم؟یا بمونیم؟
+شب امتحان شیمی
+شب از نیمه شب گذشته و همچنان باید بخونم
+ارزوی استرس نداشتن و بیخیال بودن و خندیدن به نمره های کم رو دلمون نموند!!
+ذهنم پر از خالیست
- دوشنبه ۲۵ ارديبهشت ۹۶
