شاید آن روز که سهراب نوشت تا شقایق هست زندگی باید کرد ,خبر از دل پر درد گل یاس نداشت....
باید این گونه نوشت؛ هرگلی باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس,زندگی جاریست...لاجرم باید زیست
*روزی که از اینجا برم,به جای همراه داشتن کلی خاطره ی شیرین و جذاب,به جای داشتن کودکی و کودکانه هام,به جای داشتن دوستهام و دیوونه بازیهام با درد میرم, با هیچی جز حسی بین حس آزادی و حس نفرت ...
- چهارشنبه ۵ آبان ۹۵
